Taniec orientalny, to jeden z tych gatunków tańca, który od zawsze sprawiał stosunkowo sporo problemów ze swoja poprawną interpretacją. Dość często był on też mylnie określany mianem tańca seksualnego, a nawet Międzynarodowa Encyklopedia Tańca, zamiast użyć prostego sformułowania „taniec brzucha” zdecydowała się na określenie pochodzące z francuskiego dans du ventre. Można natomiast dość precyzyjnie określić obszar, na którym rozwijany był taniec orientalny, aczkolwiek na każdym z tych obszarów, będzie to zupełnie inna forma tańca, różniąca się od siebie w pewnych kwestiach. W poniższym tekście postaramy się nieco przybliżyć tę skomplikowaną i złożoną tematykę, aby nieco rozjaśnić światopogląd w tej kwestii, w szczególności osób bardziej tematyką zainteresowanych.
Teren występowania.
W dużym skrócie można tutaj powiedzieć, iż będą to wszystkie formy tańca etnicznego uprawiane na terenach od Oceanu Atlantyckiego przy Północnej Afryce, od Bałkanów na zachodzie, sięgający głęboko na wschód, do Chin, Azji Centralnej, aż po Indochiny. To właśnie na tym obszarze rozwijał się taniec orientalny, przy czym trzeba pamiętać, iż w każdym z regionów miał inny charakter, a dodatkowo w każdym z nich także jego ewolucja przebiegła zupełnie inaczej.
Czym więc jest taniec orientalny?
Bardzo ważnym aspektem jest tutaj przede wszystkim to, iż charakter tańca będzie zależał w bardzo dużej mierze od interpretacji poszczególnych tancerzy (jest idiosynkratyczny), czyli może występować w wielu różnych formach, w zależności od regionu występowania, przy czym w dalszym ciągu będzie to taniec brzucha. (Celowo używam tutaj naprzemiennie określenia taniec brzucha i taniec orientalny, aby uczulić osoby nie zaznajomione z tematem, że taniec brzucha jest tańcem orientalnym). Co więcej, może być on uprawiany solowo jak w grupach. Tańczony jest zarówno przez profesjonalistów, jak przez miejscową ludność, dla której czasami może mieć on charakter religijny. Bardzo ważne jest także to, iż w przypadków tańców etnicznych, uprawianych grupowo, rzadko można spotkać się z pojęciem grupowej choreografii, aczkolwiek w niektórych przypadkach, takich jak rywalizujące ze sobą grupy tancerzy w Turcji czy też Iranie, można było dostrzec pewne zalążki wspomnianej właśnie choreografii.
Współczesne formy tańca orientalnego.
Współcześnie praktycznie w każdym kraju Zachodnim, znajdziemy mnóstwo tancerek, które na co dzień, zawodowo uprawiają taniec brzucha. Oczywiście wraz z rozprzestrzenianiem się tego zjawiska, także coraz więcej ludzi normalnych, nie związanych z żadną sceną, nie będących performerami, wybiera tego rodzaju rozrywki, i z chęcią uprawia taniec orientalny w zaciszu domowym. Bardzo często też, w tym celu pozyskuje się odpowiednie wyroby etniczne, czyli wszelkiego rodzaju ubrania oraz biżuterię, które stanowią charakterystyczna cechę wszystkich tancerzy uprawiających tańce orientalne. Zarówno tych, którzy robią to zawodowo na scenie, jak i tych, dla których taniec brzucha jest elementem religii i kultury. Oczywiście jest to bardzo dobrym rozwiązaniem, bowiem w tańcu brzucha rzeczywiście nie ma niczego złego, ani też nie jest on przesiąknięty seksualnością, wobec czego, może być jak najbardziej uprawiany także i u nas, gdzie mamy nieco inne korzenie kulturowe i religijne.
